چیانگ مای در حال حاضر مهم ترین شهر شمال تایلند است و به عنوان مرکز اقتصادی، ارتباطی، فرهنگی و توریستی منطقه شناخته می شود. این شهر در هفتصد کیلومتری بانکوک و در کناره رود مائه پینگ قرار دارد. ارتفاعش ۳۱۰ متر بالاتر از سطح دریا است و اطراف آن را رشته کوه های بلندی گرفته است. کوه و جنگل در این منطقه آن قدر زیاد است که بخش های زیادی از آن در فهرست پارک های ملی تایلند قرار گرفته و امنیت و آرامش زیادی را به گردشگران هدیه می کند.  

چیانگ مای را «گل رز شمال تایلند» لقب داده اند و این لقب تنها بخشی از زیبایی چیانگ مای را به ذهن می آورد. چیانگ مای در لغت به معنی «شهر جدید» است و در زبان تایلندی به صورت «چینگ مای» هم نوشته می شود. پادشاه «منگ را»ی کبیر بود که شهر چیانگ مای را در سال ۱۲۹۶ میلادی بنیان گذاشت و آن را به عنوان پایتخت پادشاهی سلسله لانا انتخاب کرد. او حتی به هنگام انتخاب مکان پایتخت پادشاهی با شخصیت های مهم و معتبر مشورت کرد تا بهترین انتخاب را انجام داده باشد. در نهایت، چیانگ مای نه تنها پایتخت و مرکز فرهنگی پادشاهی لانا بود، بلکه به مرکز اصلی بودیسم در شمال تایلند نیز تبدیل شد. پادشاه منگ رای کبیر خودش یک بودایی معتقد بود و به ساخت معابد بودایی در چیانگ مای نیز توجه خاصی نشان می داد. آثار افکار و عقاید او هنوز در چیانگ مای دیده می شود.

قرار گرفتن معبدها، خندق ها و برج و باروهای قدیمی این شهر در کنار مدرن ترین امکانات تفریحی و جاذبه های طبیعی، باعث شده که گردشگرانی با سلیقه های مختلف از سفر به چیانگ مای اظهار رضایت کنند. چیانگ مای از جمله شهرهای بزرگ تایلند به شمار می رود، اما در عین حال حس «شهر بزرگ» را به گردشگران القا نمی کند. فضای شهر آرامش بخش است؛ سرعت زندگی کندتر است و آب و هوا هم معتدل تر. هم چنین، بیشتر نقاط دیدنی چیانگ مای در مرکز تاریخی آن واقع شده اند و گردشگران برای رسیدن به آنها کوچکترین مشکلی نخواهند داشت.  

شهر چیانگ مای را پادشاهی به نام منگرای در سال ۱۲۹۶ میلادی ساخت. در آن زمان، قبیله های کوچکی که تحت فرماندهی پادشاه قرار داشتند با یکدیگر متحد شدند تا کشور جدیدی تحت عنوان «لانا تای» را تشکیل بدهند و اولین پایتختی هم که برای خودشان انتخاب کردند «چیانگ رای» بود. آنها بعد از سه دهه، پایتخت خود را به دشت های حاصلخیزی در حوالی رود «مائه پینگ» منتقل کردند که همان چیانگ مای فعلی است.   

اما حکومت «لانا تای» به تدریج استقلال خود را از دست داد و مثلا بخش هایی از آن به دست میانمار (برمه) افتاد. در سال ۱۷۷۴ میلادی، برمه ای ها از منطقه بیرون رانده شدند و چیانگ مای در اختیار پادشاهی تایلند قرار گرفت. اما حتی در آن زمان هم چیانگ مای به صورت مستقل از مناطق جنوبی تایلند عمل می کرد و زبان مردم هم تا حدودی متفاوت بود. شهر قدیمی چیانگ مای از این دوره تاکنون همچنان باقی مانده است و جزء جاذبه های گردشگری منطقه شمال تایلند به شمار می رود.

شهر چیانگ مای در حال حاضر پایتخت استان چیانگ مای است و به عنوان بزرگ ترین و فرهنگی ترین شهر در منطقه شمال تایلند شناخته می شود. چیانگ مای در سال های اخیر مشخصه های شهری مدرن زیادی کسب کرده و از جمله سه شهر تایلند است که میزبان نمایشگاه اکسپوی ۲۰۲۰ خواهند بود. اهمیت تاریخی چیانگ مای از موقعیت استراتژیک این شهر در کناره رود پینگ و راه های تجاری فراوانی ناشی می شود که به چیانگ مای می رسد. اما در حال حاضر، جاذبه های گردشگری این شهر نیز بی همتاست

 

 

آب و هوای چیانگ مای نسبتا معتدل است زیرا این شهر در  منطقه ای کوهستانی واقع شده است. حتی خیلی ها چیانگ مای را به عنوان «پایتخت خنک تایلند» می شناسند! اما درواقع بهترین زمان برای سفر به این شهر بین ماه های دسامبر تا مارس است و در برخی زمان های دیگر- از جمله در اواخر بهار و تمام تابستان- چیانگ مای نیز هوای گرمی را تجربه می کند. فصل ریزش باران در چیانگ مای هم تقریبا با تابستان همزمان است و البته باران معمولا در ساعات دیرهنگام بعداز ظهر می بارد و در بقیه ساعات روز، مشکلی برای گردشگران ایجاد نمی کند.  

ناحیه شمال تایلند نزدیک به دو کشور همسایه، یعنی لائوس و برمه قرار گرفته است. این منطقه، زادگاه اولین تمدنها در تایلند بوده است و به همین جهت، فرهنگ و حال و هوای خاصی دارد. رودخانه «مکونگ» در این منطقه جاری است و مردم بومی هم در کوهها و جنگل های این منطقه زندگی می کنند. بومی ها مهماندوست هستند و طبیعت هم با آنها مهربان بوده است. در عین حال، آب و هوای معتدل و روح خاص این منطقه نیز هرساله گردشگران زیادی را به شمال تایلند می کشاند. منطقه شمال تایلند چندین شهر مهم و مطرح دارد که از جمله آنها می توان به چیانگ مای، چیانگ رای، لامپانگ، لامپهون و مائه هونگ سون اشاره کرد

 

 

گردش در شهر چیانگ مای آسان است و جاذبه های گردشگری فراوانی دارد. در قلب چیانگ مای، «شهر قدیمی» نهفته است که گرداگرد آن را خندقی باستانی فرا گرفته است و هنوز در گوشه و کنار شهر، بقایایی از دیوارهای قدیمی شهر دیده می شود که جذابیت تاریخی خاصی به آن می بخشد. برای دیدن زیباترین مناطق در مرکز چیانگ مای و حس کردن روح شهر، گردشگران می توانند با پیاده روی، دوچرخه سواری یا استفاده از موتورهای سه چرخه (توک توک) در این شهر تردد کنند. به صورت مشخص، تجربه مشاهده نزدیک پنج دروازه باستانی شهر و گردش در اطراف خندق و برج و باروی چیانگ مای قدیم، می تواند جالب و متفاوت با هر تجربه دیگری باشد. در این منطقه قدیمی، گردشگران با مغازه های زیبای باستانی، دکه های فروش رشته چینی و زیباترین ساختمان های چوبی مواجه خواهند شد.

رفت و آمد در داخل شهر

در شهر چیانگ مای، بهترین وسیله برای رفت و آمد در مسیرهای کوتاه، همان توک توک (موتور سه چرخه) است. گردشگرانی که تعدادشان بیشتر باشد و نخواهند توک توک کرایه کنند می توانند از «سی لور» ها استفاده کنند. این وسایل نقلیه، شبیه وانت های پیکاپ هستند و البته سقف دارند. تعداد زیادی از گردشگران با این پیکاپ ها در چیانگ مای گردش می کنند.  

پارک ملی دوی اینتانون

پارک ملی «دوی اینتانون» در ۴۷ کیلومتری جنوب چیانگ مای قرار دارد. این پارک روی بلندترین کوهستان تایلند واقع شده است و ۲۵۹۹ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. به همین جهت به آن بام تایلند هم می گویند. دوی اینتانون بخشی از رشته کوه های هیمالیا است که از نپال، بوتان و میانمار می گذرد و به شمال تایلند می رسد. رشته کوه های پیچیده در هم و نیز آب و هوای معتدل منطقه باعث شده که جنگل های فشرده و مرطوبی در دوی اینتانون به وجود بیاید و زیبایی منطقه را دو چندان کند.  

مساحت پارک ملی دوی اینتانون ۱۰۰۵ کیلومترمربع است و آبشارها، دهکده های قبیله ای و مناظر طبیعی خارق العاده ای را می توان در آن مشاهده کرد. نام این پارک از نام یکی از پادشاهان چیانگ مای گرفته شده که علاقه زیادی به جنگل های شمال تایلند داشته و حتی وصیت کرده بوده که خاکسترش را بعد از مرگ، در بالای دوی اینتانون قرار دهند.

رسیدن به پارک ملی دوی اینتانون آسان است. باید از سمت غرب چیانگ مای حرکت کرد و آنجا هم همه جور امکانات رفاهی وجود دارد. بازدید از پارک ملی دوی اینتانون در تمام طول سال امکان پذیر است و ورود به پارک هم از زمان طلوع آفتاب تا غروب آفتاب آزاد است. گردشگرانی که به دیدن آبشارهای منطقه علاقه دارند، بهتر است زمانی بین ماه می تا نوامبر به دوی اینتانون بروند. گل های وحشی دوی اینتانون را هم می توان در فاصله ماه دسامبر تا فوریه به بهترین شکل مشاهده کرد.  

سافاری روزانه و شبانه

منطقه مخصوص سافاری در چیانگ مای از سال ۲۰۰۶ میلادی به روی گردشگران باز شده و در همین مدت کوتاه، به سومین پارک سافاری مهم در دنیا (بعد از پارک هایی در گوانگجوی چین و نیز سنگاپور) تبدیل شده است. پارک سافاری چیانگ مای درواقع یک پارک تک منظوره است که در محوطه پارک ملی «دوی سوتپ پوی» قرار گرفته است. فاصله این پارک تا مرکز چیانگ مای حدود بیست دقیقه است. گردشگران در این پارک سافاری می توانند از نزدیک انواع مختلف حیوانات و پرندگان و حتی درندگان را ببینند؛ آن هم در شرایطی کاملا امن. برنامه های جداگانه ای برای سافاری در روز و شب برای بازدید کنندگان از این پارک فراهم شده است و محوطه پارک نیز به سه منطقه تقسیم شده است.  

منطقه اول، «رد پای پلنگ» نام دارد و مخصوص سافاری روزانه است. در جریان این تور، پیاده روی و یا واگن سواری در اطراف یک دریاچه بزرگ انجام می گیرد و انواع حیوانات را می توان از نزدیک مشاهده کرد. در این منطقه چهارصد حیوان مختلف نگهداری می شوند.  

سافاری شبانه اما دو منطقه مخصوص به خودش دارد و به دلیل شنیده شدن صداهای حیوانات در شب، فضای خاصی هم در جریان آن ایجاد می شود. یکی از مناطق تورهای سافاری شبانه، «منطقه دشت» نام دارد و دیگری «منطقه درندگان». در منطقه دشت، سیصد حیوان مختلف از جمله کرگدن سفید، شیر، ببر، کفتار، گاو آفریقایی، زرافه، شترمرغ، گورخر، بوفالوی آبی، کانگورو و سگ استرالیایی را می توان از فاصله ای مطمئن و با شرایطی امن مشاهده کرد.

در منطقه درندگان نیز شرایط برای دیدن حیواناتی مثل پلنگ، شیر، سگ شکاری آفریقایی، گرگ، ببر سفید، گرگ کانادایی، خرس سیاه آسیایی و کروکودیل فراهم است. در این منطقه، دویست حیوان مختلف نگهداری می شوند.

سافاری معروف چیانگ مای در واقع باغ وحشی استثنایی است و احساس امنیت زیادی نیز به گردشگران می دهد، زیرا آنها در واگن های حفاظت شده و از فاصله ای مطمئن به تماشای حیوانات می پردازند. در این پارک می توان با بچه های برخی حیوانات هم عکس انداخت. در پارک سافاری چیانگ مای امکان اقامت و نیز استفاده از رستوران نیز وجود دارد.

پارک ملی سری لانا

پارک ملی «سری لانا» ششمین پارک ملی بزرگ در تایلند است و سه جنگل بزرگ را در خود جا داده است. جاذبه اصلی آن برای گردشگران این است که در فصل تابستان، می توان شب را روی خانه های شناور روی آب سپری کرد و این تجربه ای تکرار نشدنی است.

پارک ملی اوب لوانگ

پارک ملی «اوب لوانگ» در ۱۰۵ کیلومتری چیانگ مای قرار دارد و گونه های زیادی از پرندگان و حیوانات وحشی را در خود جا داده است. چشمه های آب گرم، غارها و آبشارهای این پارک، جذابیت زیادی برای گردشگران دارند.  

باغ ملکه سیریکیت

باغ «ملکه سیریکیت» یک باغ بین المللی زیباست که در ۱۲ کیلومتری چیانگ مای قرار دارد و تا منطقه کوهستانی اطراف این شهر ادامه می یابد. این باغ به احترام ملکه سیریکیت و در سال ۱۹۹۲ میلادی بنا شده است. مجموعه ای عالی از خاص ترین گل های تایلندی و خارجی را می توان در این باغ مشاهده کرد.  

آبشارها

از آنجا که چیانگ مای در منطقه ای کوهستانی واقع شده، آبشارهای مرتفع و زیبایی را می توان در اطراف آن مشاهده کرد که از جمله آنها باید به آبشار «هوای کائیو» و آبشار «مونتاتال» اشاره کرد. اما بلندترین آبشار در مناطق شمالی تایلند، آبشار «مائه یا» است. زیبایی مثال زدنی این آبشار با استخر آب سردی که در محل فرو ریختن آب ساخته شده، تکمیل می شود و خنکی و تازگی خاصی ایجاد می کند. از آبشارهای دیدنی دیگر در اطراف چیانگ مای می توان به آبشار «واچیراتارن»، «مائه کلانگ» و «مائه سه» نیز اشاره کرد

دوستی با حیوانات

فیل سواری

فیل ها یکی از نمادهای ارزشمند فرهنگ تایلند به شمار می روند. به همین جهت بوده که تربیت فیل هم در میان تایلندی ها رواج داشته و به خصوص در منطقه شمال تایلند، توجه زیادی به آنها می شود. در اطراف چیانگ مای، کمپ ها و پارک های زیادی برای نگهداری و نمایش فیل های تربیت شده وجود دارد و گردشگران می توانند سوار این فیل های آرام هم بشوند.

«پارک طبیعی فیل ها» یکی از بهترین مکان ها برای فیل سواری در چیانگ مای را برای گردشگران فراهم می کند. این پارک در ۶۰ کیلومتری شمال چیانگ مای قرار گرفته و با اتومبیل یک ساعت راه است. در این پارک، سی فیل نگهداری می شوند و می توان از آنها دیدن کرد و سوارشان شد.  

چندین پارک و کمپ دیگر هم در اطراف چیانگ مای وجود دارد که گردشگران می توانند برای فیل سواری به آنها مراجعه کنند. از آن جمله می توان به «مزرعه فیل های پاتارا»، «پارک فیل های بان چانگ» و «کمپ فیل های مائتمان» اشاره کرد

اما گزینه دیگری هم برای گردشگران ماجراجو وجود دارد. آنها می توانند برنامه گردش در جنگل را انتخاب کنند و در جنگل سوار فیل شوند و فرصتی برای دیدن حیات حیوانات در جنگل ها و نیز دیدن زندگی بومیان را پیدا کنند. در عین حال، بخشی از این برنامه هم می تواند به کوهنوردی در طبیعت زیبای مناطق اطراف چیانگ مای اختصاص پیدا کند.

مدرسه میمون ها

مدرسه میمون های «مائه ریم» در نزدیکی چیانگ مای، فرصت خوبی است برای مشاهده هوش و استعداد میمون ها، آن هم از فاصله ای بسیار نزدیک. میمون ها در برنامه های نمایشی که برای گردشگران ترتیب داده می شود، بسکتبال بازی می کنند، سوار دوچرخه می شوند و نشان می دهند که از آدم ها چیزی کم ندارند.

باغ وحش چیانگ مای

این باغ وحش در بخش های جنگلی دوی سوتپ واقع شده است و بیش از دویست نوع پستاندار و پرنده کمیاب از نژادهای آسیایی و آفریقایی در آن نگهداری می شوند. معروفیت اصلی باغ وحش چیانگ مای اما به دو پاندا به نام های «توا» و «توی» برمی گردد که هر ساله گردشگران زیادی را مسحور خود می کنند. 

 

 

چیانگ مای از جمله بهترین مکان ها برای خرید در تایلند است. کالاهای بسیار خاص، کمیاب و ارزانی را می توان در بازارهای چیانگ مای پیدا کرد و به بهترین قیمت خرید. گاهی به گردشگران توصیه می شود که بخش اعظم خریدهایشان از تایلند را به زمان سفر به چیانگ مای موکول کنند.  

بازار شب

بازار شب، مهم ترین و پر جاذبه ترین مرکز خرید در چیانگ مای است. ساعتها می توان در این بازار چرخید و از تنوع و زیبایی کالاها لذت برد. فروشنده ها از ساعت ۶ بعد از ظهر می آیند و تا حوالی نیمه شب کالاهایشان را می فروشند. البته بعضی از فروشنده ها در طول روز هم سر کارشان می آیند. در این بازار می توان ابریشم، صنایع دستی چوبی، نقاشی، نقره جات و پارچه های خوبی خرید.

بازار شب آنوساران

 کالاهای ساخته شده توسط قبیله های کوهستانی در حوالی چیانگ مای در بازار آنوساران به راحتی یافت می شوند.

بازار وارووت

بازار وارووت، بازار سرپوشیده ای است که همه جور خوراکی- به خصوص میوه ها و ادویه های عجیب- در آن یافت می شود.

صنایع دستی چیانگ مای

چیانگ مای مرکز بهترین صنایع دستی تایلند است. گردشگران با سر زدن به نزدیک ترین بازارها می توانند خرید فوق العاده ای انجام بدهند. در این بازارها، اجناس آنتیک، ابریشم تایلندی، سبدهای زیبا، نقره جات، صنایع دستی چوبکاری، و چترهای زیبای رنگی به معرض فروش گذاشته شده اند.

کتان و ابریشم

باکیفیت ترین محصولات کتانی و ابریشمی که برای کاربردهای مختلف آماده شده اند در چیانگ مای در دسترس گردشگران قرار دارند. گلچین این محصولات را می توان در منطقه «سان کامپانگ» یافت.

چتر و چتر آفتابی

ساکنان دهکده «بوسانگ» از دویست سال پیش تاکنون به ساختن چترهای زیبا مشهور بوده اند. تمام مواد به کار رفته در ساخت آنها- از جمله ابریشم، کتان، کاغذ «سا» که از درخت شاه توت به دست می آید، و نیز بامبو- همگی در همان دهکده و اطراف آن یافت می شوند. تنوع رنگ و طرح چترهای ساخته شده در بوسانگ واقعا حیرت انگیز است

نقره جات

برخی از خانواده های بزرگی که در چیانگ مای زندگی می کنند سالها و نسل به نسل در تولید نقره جات فعالیت کرده اند و هنر سنتی و کیفیت بالای نقره جات این منطقه، همیشه گردشگران را به خود جلب کرده است. در محصولات این منطقه تا ۹۲.۵ درصد از نقره خالص استفاده می شود. بهترین مغازه های فروش این نقره جات هم در جاده «ووا لای» قرار گرفته اند؛ یعنی نزدیک به محل زندگی سازندگان هنرمند آنها.

محصولات لاک و الکل شده

محصولات لاک و الکل شده زیبایی در چیانگ مای ساخته می شود که درخشش و جذابیت خاصی دارند. در ساخت آنها از چوب، بامبو، آهن، کاغذ و سفال استفاده می شود و طرح های مشکی و طلایی به وفور در آنها دیده می شود.

حکاکی روی چوب

دهکده «بان تاوای» در منطقه هنگ دونگ یکی از مراکز مهم هنر حکاکی روی چوب در شمال تایلند است. از چوب ساج، صندل سرخ، و نِی راتان در ساخت این محصولات استفاده می شود و البته هنر حکاکی قدیمی تایلند هم با طراحی های مدرن ترکیب شده و نتیجه ای عالی به بار داده است. بسیاری از اثاثیه منزل با حکاکی های چوبی زیبایی در این دهکده عرضه می شوند.

محصولات قبایل کوهستانی

محصولات نقره تزئینی- مثل دستبند، گردنبند، آویز، پیپ- و نیز لباس های تزیین شده -از جمله تونیک و ژاکت، کلاه و کیف و کیف پول- همگی توسط قبیله نشین ها ساخته و تزیین می شود و در نواحی اطراف چیانگ مای می توان آنها را تهیه کرد.

ظروف سفالی

صنعت سفالگری تایلند به صورت عمده در چیانگ مای متمرکز شده است. محصولات تزئینی مختلف و نیز ست ظروف سفالی را می توان در این منطقه یافت.

 

 

در چیانگ مای بیش از ۳۰۰ معبد بودایی وجود دارد که به زبان تایلندی به آنها «وات» می گویند و از جاذبه های مهم شهر به شمار می آیند. البته ۱۳ مسجد هم در شهر وجود دارد که اکثریتش را مسلمانان چینی ساخته اند.

وات «دوی سوتپ»

وات «دوی سوتپ» معروف ترین معبد چیانگ مای است و روی تپه «دوی سوتپ» در شمال غربی شهر قرار دارد. می گویند هر کس به چیانگ مای برود اما از پله های معبد دوی سوتپ بالا نرود و آرامش و زیبایی آن را تجربه نکند، واقعا ضرر می کند! تاریخچه این معبد به سال ۱۳۸۳ میلادی برمی گردد و البته داستان هیجان انگیزی هم در مورد ساخت این معبد نقل شده است. ظاهرا استخوانی از بقایای بودا را در آن زمان بر پشت فیل سفیدی می گذارند و فیل را به حال خود رها می کنند. فیل می چرخد و می گردد و در نهایت به دوی سوتپ می رسد و آنجا می ماند و می میرد. به همین جهت است که چنین معبد باشکوهی در این مکان برپا می شود.  

دوی سوتپ در ارتفاع ۱۷۶۷ متری چیانگ مای قرار دارد و منظره آن نفس گیر است. در سال ۱۹۳۴ میلادی، مسیری برای رسیدن به این معبد مهم ساخته شد که از پله های زیادی تشکیل شده و دو طرف آن هم به شکل اژدهای هفت سر است. اطراف دوی سوتپ هم یکی از پارک های ملی معروف تایلند است که دو هزار گونه گیاهی و سیصد گونه پرنده را در خود جا داده است. این پرنده ها را صبح زود و نیز موقع غروب می توان در حوالی معبد مشاهده کرد

وات «چیانگ مان»

وات «چیانگ مان» قدیمی ترین معبد چیانگ مای است و ساختش به قرن سیزدهم میلادی برمی گردد. نقل شده که پادشاه منگرای در زمان ساخت شهر چیانگ مای در این منطقه زندگی می کرد. در معبد فعلی، دو شمایل بسیار معروف و قدیمی از بودا نگهداری می شود که گردشگران را جذب خود می کند.

وات «پهارا سینگ»

وات «پهارا سینگ» در داخل دیوارهای باستانی و قسمت قدیمی شهر چیانگ مای واقع شده و معماری مخصوص مناطق شمال تایلند را به خوبی می توان در آن مشاهده کرد. تاریخچه این معبد به سال ۱۳۴۵ میلادی برمی گردد. یکی از معروف ترین شمایل های بودا هم در این وات قرار دارد و افسانه ای نیز در مورد آن نقل شده که جذابیتش را بیشتر می کند. ظاهرا این شمایل در جریان یک مراسم رسمی رژه پادشاه، جلوی معبد قرار داشته و ارابه حمل شاه به هنگام رد شدن از برابر آن می شکند. به همین جهت است که شمایل بودا را صاحب قدرت زیادی می دانند و با احترام و توجه زیاد همچنان در این معبد نگاهش داشته اند. یکی از مهم ترین جشن های سال نوی تایلندی در روزهای ۱۳ تا ۱۵ آوریل هم به احترام آن برگزار می شود. وات «پهارا سینگ» در عین حال یک کتابخانه قدیمی و مهم دارد و البته بازدید کنندگان از این معبد می توانند در کلاس های مدیتیشن که توسط استادان زبده برگزار می شود شرکت کنند.

وات «اومونگ»

وات «اومونگ» با عنوان معبد جنگل و غار شناخته می شود و در غرب چیانگ مای در جاده سوتپ واقع شده است. این معبد نیز در زمان زمامداری پادشاه منگرای ساخته شده است. شمایل «بودای روزه دار» در این معبد قرار دارد و داستان جالبی را نیز با خود همراه آورده است. ظاهرا بودا در پایان دوره روزه داری طولانی خود به این منطقه آمده و آنجا به راهبان بودایی توصیه کرده که خود را با روزه داری طولانی عذاب ندهند بلکه به شناخت درون خود بپردازند. این شمایل خاص از بودا به شدت برای گردشگران جالب است

وات «چدی لوانگ»

وات «چدی لوانگ» در مرکز تاریخی شهر چیانگ مای واقع شده و در قدیم، متشکل از سه معبد بودایی بوده است. ساخت آن ظاهرا به دلایل مختلف در زمان چندین پادشاه ادامه داشته است. در نهایت هم یکی از ستون های اصلی مرکز شهر در این معبد قرار گرفت و درخت خاصی هم به دستور پادشاه برای حفاظت از شهر و معبد در آن کاشته شد. وات «چدی لوانگ» به مدت پانصد سال، مرتفع ترین بنا در شهر چیانگ مای بود و امروز نیز مورد توجه و احترام زیادی قرار دارد.

 

 

فستیوال یی پنگ (ماه کامل)

خیلی ها این فستیوال را جالب ترین برنامه ای می دانند که در طول سال در چیانگ مای برگزار می شود. در جریان این فستیوال، فانوس هایی در شب به هوا فرستاده می شود تا به خدایان برسد و درخواست صلح و شادی مردم را به آنها برساند. بعضی ها هم خدای آب را برای برآورده ساختن آرزوهای شان انتخاب می کنند و کاردستی های تزیین شده با گل و شمع را به آب می اندازند. آتش بازی هم بخش دیگری از این فستیوال است. فستیوال یی پنگ در پایان ماه کاملِ دوازدهمین ماه در تقویم سال قمری تایلندی (ماه دوم تقویم لانا) برگزار می شود.

فستیوال چتر بوسانگ

این فستیوال در ماه ژانویه در مرکز صنایع دستی بوسانگ برگزار می شود. صنایع دستی که از کاغذ ساخته شده اند به شکلی دیدنی در این فستیوال به معرض نمایش گذاشته می شوند و البته چترهای رنگی زیبا مهم ترین جاذبه این فستیوال هستند.  

فستیوال گل

این فستیوال در ماه فوریه برگزار می شود و از جمله بخش های آن می توان به رقابت برای تزئین بهترین باغ های گل اشاره کرد. نمایش گاری های گل و نیز برگزاری کارناوال های مختلف هم در جریان این فستیوال مورد توجه قرار دارد. فستیوال گل از ایستگاه راه آهن چیانگ مای شروع می شود و در پارک «نونگ بواک هات» خاتمه می یابد.

فستیوال سونگ کران

این فستیوال در روزهای ۱۳ تا ۱۵ آوریل برگزار می شود. سیزدهم آوریل را روز «سونگ کران بزرگ» نامیده اند و در جریان آن، شمایل بودا در شهر چیانگ مای گردانده می شود. فستیوال مشابه دیگری هم در چیانگ مای برگزار می شود که نامش فستیوال اینتاکین است و به مدت هفت شب و روز در هفتمین ماه سال (به قمری) برگزار می شود. 

 

 

مثلث طلایی

مثلث طلایی منطقه ای است بین مرزهای تایلند، برمه و لائوس. این منطقه پیشتر به کاشت مواد مخدر مشهور بود اما کاشت این مواد از سال ۱۹۵۳ میلادی به دستور پادشاه تایلند متوقف شد و صادرات مواد مخدر از این منطقه نیز دیگر به اتمام رسید. در حال حاضر، منطقه مثلث طلایی به دلیل جاذبه های توریستی اش اهمیت زیادی یافته و بسیاری از گردشگران را جذب خود می کند. به هنگام دیدار از این منطقه، فرصت سر زدن به چشمه های آب گرم در «مائه کاجان» و نیز مشاهده زیبایی نفس گیر طبیعت وجود خواهد داشت. جریان رودهای «مائه خونگ» و «مه کونگ» و «رواک» به زیبایی این منطقه افزوده است و البته در جریان دیدار از مثلث طلایی، می توان گروه های قبیله ای و سنتی زیادی را هم در منطقه دید و با فرهنگ شان آشنا شد. درواقع یکی از جذاب ترین تفریحات در مثلث طلایی، قایق سواری و گردش روی رودخانه ها و نزدیک شدن به دهکده های سنتی و قبیله ای منطقه است.  

 قبیله های باستانی  

در کوهستانهای مناطق شمالی تایلند، شش قبیله مهم زندگی می کنند. این قبایل در دوران های مختلف تاریخی از برمه، لائوس، ویتنام و تبت به کوهستان های تایلند مهاجرت کرده اند و تاکنون هم بسیاری از سنت ها و روش های زندگی قبیله ای خود را حفظ کرده اند. این قبیله ها زبان های مخصوص به خود را دارند اما زبان آنها فرم نوشتاری ندارد. بیشتر آنها با کشاورزی و دامداری روزگار می گذرانند و البته در سال های اخیر، روش زندگی آنها به شدت توجه گردشگران را به خود جلب کرده است. تمایل گردشگران به دیدن این قبایل، باعث شده که فرهنگ آنها اندکی اجتماعی تر هم بشود و تغییراتی را تجربه کند.

قبیله گردن درازها (کارن)  

معروف ترین قبیله در شمال تایلند، قبیله «کارن» است که به قبیله «گردن درازها» معروف شده است. حدود ۲۵۰ هزار نفر از افراد این قبیله در تایلند زندگی می کنند و بقیه آنها در برمه هستند. گفته می شود که اصلیت آنها به تبت برمی گردد. کارن ها در مناطق کوهستانی و جنگلی نزدیک به غرب چیانگ مای زندگی می کنند و البته شماری از آنها را در نزدیکی چیانگ رای هم می توان یافت. علت توجه گردشگران به این قبیله، سنتی است که در میان زنان کارن رواج دارد و بر اساس آن، زنان حلقه های برنجی بر گردن می اندازند تا گردن هایشان بلندتر و زیباتر به نظر بیاید. انداختن این حلقه های برنجی به گردن دختران از سن پنج سالگی شروع می شود و در زمان های مختلف، تعداد این حلقه ها افزایش می یابد. افزایش این حلقه ها به دور گردن زنان باعث می شود که تحمل وزن گردن بدون وجود این حلقه ها امکان پذیر نباشد. کارن ها به این جهت به قبیله گردن درازها معروف شده اند و درازی گران شان به شدت باعث شگفتی گردشگران می شود. زنان این قبیله البته دور ساعدها و ساق پاهایشان هم حلقه می اندازند اما هیچ چیز به اندازه حلقه های گردن، در ظاهر آنها تغییر ایجاد نمی کند. تعداد حلقه هایی که این زنان به دور گردن خود دارند گاهی به بیست حلقه هم می رسد. برای دیدن قبیله گردن درازها، تورهایی از چیانگ مای ترتیب داده می شود و با حرکت به سمت مرز تایلند با برمه و قایق سواری روی رود «مکونگ» می توان در محل سکونت این قبیله توقف کرد.  

قبیله آخا

مردم این قبیله به صورت سنتی در نقاط مرتفع زندگی می کنند و خانه هایشان را هم در فاصله زیاد از سطح زمین می سازند. در هر خانه، اتاقی برای ادای احترام به اجداد قبیله، خالی نگه داشته می شود و خلاصه سنت ها در این قبیله به شدت مورد توجه قرار می گیرد. علامت مشخصه این قبیله، کلاه های مشکی زنان است که با سکه های نقره ای تزئین شده است.

قبیله لیزو

مردم این قبیله در نزدیکی قله کوه زندگی می کنند و سعی دارند در عین حال به آبشارها یا چشمه ها هم نزدیک باشند. درب خانه های آنها طوری قرار می گیرد که درست به کوه باز شود و روح اجداد را در خانه آنها نگه دارد. لیزوها به مهندسان کوهستان معروفند و ابداعات زیادی در ساخت وسایل زندگی داشته اند. زنان و مردان این قبیله در عین حال در میان قبایل دیگر به زیبایی مشهورند.  

رسیدن به چیانگ مای

حرکت از هر نقطه تایلند به سمت چیانگ مای به آسانی انجام پذیر است. اما مهم ترین مزیت رفت و آمد به چیانگ مای، وجود یک فرودگاه بین المللی در این شهر است که خیال بسیاری از مسافران را راحت می کند. هر روزه پروازهایی با خطوط هوایی مختلف مثل تای ایرویز، بانکوک ایرویز و ... در راه رفت و برگشت به چیانگ مای انجام می گیرد.

گردشگرانی هم که بخواهند از بانکوک با اتومبیل به سمت چیانگ مای حرکت کنند، مسیری حدود هفتصد کیلومتر را در پیش رو خواهند داشت و برای راحتیِ بیشتر می توانند از اتوبوس های مجهز به تهویه هوا استفاده کنند و ظرف ده ساعت به چیانگ مای برسند. در عین حال، استفاده از خطوط راه آهن از بانکوک به سمت چیانگ مای هم رواج دارد. قطارها هر روزه از ساعت هشت صبح تا ده شب به سمت چیانگ مای حرکت می کنند.

فاصله چیانگ مای با شهرهای اطراف

تا لامپهون: ۲۱ کیلومتر

تا لامپانگ ۹۲ کیلومتر

تا چیانگ رای: ۱۸۲ کیلومتر

تا مائه هونگ سون: ۳۴۹ کیلومتر